Σάββατο 27 Ιουνίου 2009

My wacko Jacko

Οι συζητήσεις με φίλους από το ραδιοφωνικό μου παρελθόν, είναι ατέλειωτες τις δυο τελευταίες μέρες. Δεν έχει μεγάλη σημασία το περιεχόμενο. Το συναίσθημα είναι ένα: σάστισμα. Ποτέ δεν περιμέναμε ότι ο θρύλος θα φύγει έτσι… Τώρα που το σκέφτομαι, δεν σκεφτήκαμε ποτέ πώς θα ήταν ο κόσμος της μουσικής χωρίς αυτόν. Η αλήθεια είναι ότι η πρόσφατη εικόνα του άλλοτε μεγάλου σταρ, με τις μάσκες, τα γάντια, τις ομπρέλες και την αποκολληθείσα μύτη εκτός από ένα αίσθημα περιέργειας για το τι ακριβώς κρύβεται από πίσω, δεν μου προκαλούσε τίποτα άλλο. Ο Michael Jackson είναι η μουσική του, η φωνή, το show, τα κοντά παντελόνια με τις λευκές κάλτσες που μόνο σε αυτόν δεν φαίνονταν κιτς. Τα άλλα είναι για τους «αναλυτές» και τις gossip εφημερίδες.
















Δεν θέλω να κλαψουρίσω για τον Jacko. Δεν ταιριάζει άλλωστε το κλάμα σε ένα βασιλιά. Θέλω μόνο να ψάξω την αιτία. Γιατί;

Πολύ απλά: πέθανε γιατί βαρέθηκε να περιμένει να τον φτάσουν..
Στις πωλήσεις των δίσκων;
Δεν πρόκειται να τον φτάσει ποτέ κανείς. Για λόγους πρακτικούς (δεν έχω πια βινύλιο καρδιά μου..) αλλά και για λόγους που ακούτε καθημερινά στα ραδιόφωνά σας. Τα εξώφυλλα των δίσκων τότε, είχαν λόγο ύπαρξης. Ακόμη και τώρα θυμάμαι την προσπάθεια να αποκωδικοποιήσω πλήρως το πιο Dangerous εξώφυλλο που έγινε ποτέ.
Στο καλλιτεχνικό αποτέλεσμα;
Ηταν ο πρώτος που έκανε video-clip με ρεκόρ κόστους, μόνο για να το σπάσει με το επόμενο video. Πεντάλεπτες κινηματογραφικές ταινίες για να «ντυθούν» τραγούδια-διαμάντια, live shows που μόνο οπτικό υπερθέαμα μπορούν να χαρακτηριστούν, με μοναδικά κοστούμια, απίστευτες χορογραφίες... Beat that!

15 χρόνια μετά το πρώτο βήμα στο φεγγάρι, ο Michael περπάτησε και πάλι πάνω του (περίφημη κίνηση moonwalk) όπως δεν περπάτησε ποτέ κανείς. Οι νόμοι της Φυσικής ήταν τα μόνα εμπόδια που ορθώθηκαν εμπρός του στο δρόμο για την τελειότητα. Τώρα, στην άλλη πλευρά, τον φαντάζομαι να τελειοποιεί το moonwalk πάνω σε κάποιο αφράτο σύννεφο.


Ας το παραδεχτούμε. Ηταν ΕΚΕΙ πριν από όλους ακόμη και πριν από τον ρυθμό ο οποίος ανακαλύφθηκε χρόνια μετά από εκείνον… Και οι δυο τους έκαναν μουσική συμφωνία να μην χωρίσουν ποτέ.

Υ.Γ. Θα μάθουμε ποτέ γιατί έφυγε; Πώς μεταλλάχτηκε; Τι αρρώστια-χλωρίνη ήταν αυτή από την οποία έπασχε;
Δώρα Παυλίδου

2 σχόλια:

  1. αχ, μπράβο! έβαλες και τζάκσον φάιβ που είπαμε
    πάντως, η ανάλυση οποιασδήποτε μορφής τεχνής έχει μεγαλύτερο ενδιαφέρον όταν ακούγεται και ο τελικός αποδέκτης. το κοινό. γιατί ο καλλιτέχνης σε αυτόν απευθύνεται. και είναι μεγάλο plus να ακούς το δικό του χτυποκάρδι και τη δική του προτίμηση.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. ax re michael arege pios se efage pios se esthle ston allo kosmo.pados ego pisteuo pos to erikse sta narkotika giati poli apla htan se kakh katastash.APOTELESMATA{NEURIKH ANORAKSIA VELONIES SEOLO TOU TO SOMA KAI KARKINO TOU DERMATOS}.PADOS LOIPOMASTE POLI{DIO MICHAEL 8A SE 8IMOMASTE GIA PADA.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Τι έχετε να πείτε για αυτό;

 
eXTReMe Tracker